Środki ochrony indywidualnej dróg oddechowych i dezynfekcja
Wprowadzenie
Pandemia COVID-19 wzbudziła zainteresowanie środkami ochrony indywidualnej, które mogą zapobiegać zanieczyszczeniom czynnikami biologicznymi przenoszonymi drogą powietrzną.
Układ oddechowy nie jest jedynym narażonym na czynniki biologiczne, ponieważ infekcja może również wystąpić po spożyciu, wchłonięciu w skórę i błony śluzowe oraz ukąszenia zwierząt i / lub owadów. Penetracja do skóry i śluzu może nastąpić albo przez bezpośredni kontakt z aerozolami, albo po pośrednim kontakcie, na przykład z rękami wcześniej zanieczyszczonymi zakażoną powierzchnią.
Istnieje wiele chorób, które mogą być spowodowane wdychaniem organizmów biologicznych rozproszonych w powietrzu, w tym gruźlica (TBC), zespół ostrej ciężkiej niewydolności oddechowej (SARS) i ptasia grypa (H5N1).
Ryzyko związane jest zarówno z rozproszeniem pojedynczego czynnika w powietrzu, jak i z wykorzystaniem wektorów przenoszonych w powietrzu, takich jak pył, aerozole lub kropelki. Wchłanianie tych czynników zakaźnych drogą wdechową, zwanych bio-aerozolami, można jednak zmniejszyć lub wyeliminować poprzez noszenie środków ochrony indywidualnej.
Il Center for Disease Control and Prevention (CDC), Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) i wiele krajowych organów ds. zdrowia opracowało zalecenia dotyczące stosowania środków ochrony indywidualnej, w warunkach, w których uważano, że istnieje możliwość rozprzestrzeniania się chorób przenoszonych drogą powietrzną.
W naszym kraju prawidłowe zarządzanie środkami ochrony indywidualnej reguluje również dekret z mocą ustawy nr. 81 z 09.04.08, który określa obowiązki pracodawcy, kadry kierowniczej, przełożonych i pracowników. Środki ochrony indywidualnej można zdefiniować jako:
„Środek ochrony Indywidualnej to każdy sprzęt przeznaczony do noszenia i używania przez pracownika w celu ochrony go przed co najmniej jednym ryzykiem, które może zagrażać jego bezpieczeństwu lub zdrowiu podczas pracy, a także wszelkie akcesoria lub akcesoria przeznaczone do tego celu (art. 74)”.
„Produkty, które mają za zadanie chronić osobę, która je nosi, lub w każdym przypadku nosi je ze sobą, przed zagrożeniami dla zdrowia i bezpieczeństwa” (art. 1 ust. 2 dekretu z mocą ustawy 475/92)”.
Środki do ochrony dróg oddechowych, określane również jako Sprzęt do Ochrony Dróg Oddechowych, są środkami przeznaczonymi do ochrony przed niebezpiecznymi substancjami powietrznymi (jak cząstki, pary, gaz) za pomocą mechanizmu filtracji.
Środki ochrony Indywidualnej dla dróg oddechowych są klasyfikowane sąwedług oferowanej wydajności zgodnej z lokalnymi standardami certyfikacji. Na przykład w Stanach Zjednoczonych testy przeprowadzane są przez NationalInstitute for OccupationalSafetyandHealth(NIOSH), podczas gdy w Europie respiratory są testowane zgodnie z obowiązującymi normami europejskimi (EN149: 2001 dla masek filtrujących) i są zatwierdzone jako wyposażenie kategorii 3 zgodnie z dyrektywą 89/686/EWG.
Środki te, które częściowo lub całkowicie zakrywają twarz, są wyposażone w wymienny system filtrowania, a dla różnych klas zanieczyszczeń istnieją różne rodzaje filtrów.
Urządzenia te muszą być prawidłowo używane nie tylko przez wszystkich pracowników służby zdrowia, ale także przez pacjentów z podejrzeniem lub stwierdzoną patologią przenoszoną drogą powietrzną, w której istnieje ryzyko narażenia na czynniki biologiczne.
Środki ochrony dróg oddechowych, które chronią usta i nos przed wdychaniem zanieczyszczających cząstek, również odgrywają skuteczny rolę bariery również przed możliwym zanieczyszczeniem operatora przez rozpryski lub rozpryski materiału biologicznego.
Należy zawsze pamiętać, że dostępność odpowiednich środków ochrony indywidualnej przekłada się na odpowiedni środek ochronny, jeżeli jest wdrażany wraz z przyjęciem środków techniczno-organizacyjnych, które dokładnie oceniły, zgodnie z wymogami dekretu z mocą ustawy 81/08, całość procesu klinicznego (diagnostyczno-terapeutycznego), obok odpowiednich informacji, kształcenie i szkolenia.
Dlatego też przez środki ochrony indywidualnej rozumie się każdy sprzęt przeznaczony do noszenia i przechowywania przez pracownika w celu ochrony go przed jednym lub kilkoma zagrożeniami, które mogłyby zagrozić jego bezpieczeństwu lub zdrowiu podczas pracy, a także wszelkie akcesoria lub akcesoria przeznaczone do takich celów.
Ponadto dekret z mocą ustawy 81/2008 przewiduje w art. 20 pewne obowiązki ze strony pracowników: każdy pracownik musi dbać o własne zdrowie i / lub bezpieczeństwo oraz innych osoby obecnych w miejscu pracy, na których ciążą skutki jego działań i / lub ich zaniechanie, zgodnie z ich przeszkoleniem, instrukcjami i środkami dostarczonymi przez pracodawcę.
Jednak niezależnie od wyboru rodzaju środka ochrony indywidualnej ważne jest, aby:
- wynikał on z poprawnej i dokładnej oceny ryzyka;
- uwzględniał okoliczności, w których prowadzone są działania związane z ryzykiem;
- pracownicy zostali odpowiednio poinformowani i / lub przeszkoleni w zakresie prawidłowego stosowania środków ochrony indywidualnej;
- szkolenie obejmowało objaśnienie właściwości używanych środków ochrony indywidualnej i test praktyczny;
- jasne było dla pracowników służby zdrowia, że okresowe szkolenia są niezbędne.
Rodzaje środków ochrony indywidualnej dla dróg oddechowych
Tabela 1. Wymiary różnych mikroorganizmów
mikrorganizm | wymiary fizyczne (µm) |
---|---|
Wirus WZW (typu B) | 0,042–0,047 |
Adenowirus (infekcje oddechowe) | 0,07–0,09 |
0,08 (średnica) | |
0,79-0,97 (długość) | |
Bunyaviridae (hantavirus) | 0,08-0,12 |
Orthomyxoviridae (grypa A, B i C) | 0,08-0,12 |
Coronaviridae (SARS–CoV) | 0,10-0,12 |
0,14-0,26 (średnica) | |
0,22-0,45 (długość) | |
Mycobateriumtuberculosis (TBC) | Jądra kropelek zawierające organizm są ogólnie opisane jako mające średnicę 1-5 µm, ale mogą być mniejsze |
Zarodniki bacillusanthracis (infekcja wąglikiem) | 1,0-1,5(średnica) |
Maska chirurgiczna
Maski chirurgiczne to środki ochrony indywidualnej zaprojektowane w celu zapobiegania rozprzestrzeniania się infekcji spowodowanych przez cząsteczki wydalane z oddechem osoby, która je nosi, przenoszone na potencjalnie podatne osoby. Mogą one pomóc w zmniejszeniu zanieczyszczenia środowiska poprzez filtrowanie dużych kropel wydalanych przez tych, którzy je używają.
Noszone są przez pacjenta z podejrzeniem lub stwierdzoną patologią przenoszoną drogą kropelkową lub powietrzną (zespół grypy, gruźlica, zapalenie opon mózgowych, SARS, Covid-19 itp.) i chronią operatora przed przenoszeniem.
Po drugie, chronią nos i usta przed zanieczyszczeniem cząstkami o średniej średnicy 4,5 μ i stanowią skuteczny system bariery również dla pracowników służby zdrowia pod względem odporności na płyny orazmają wysoką mocy filtrowania, która wynosi od 95 do ponad 99 %. Ich skuteczności w zakresie filtrowania nie można jednak bezpośrednio porównać z wydajnością środków ochrony indywidualnej z filtrami, a większość dostępnych modeli nie została zaprojektowana tak, aby idealnie przylegać do twarzy.
Nie są skuteczne w ochronie przed drobnymi aerozolami, które mogą zawierać bardzo małe cząsteczki zakaźne, takie jak wirusy.
Jednorazowe maski chirurgiczne są wykonane z wielowarstwowej włókniny (typu II lub IIR):
- na zewnątrz filtrujące;
- strona środkowa nieprzepuszczalny dla płynów i przepuszczalny dla powietrza;
- wnętrze stykająca się ze skórą jest przeciwalergiczne, z całkowicie odkształcalnym klipsem na nos, aby idealnie dopasować maskę do twarzy.
System mocowania obejmuje opaski lub gumki.
Wskazówki do użycia:
- pomoc dla pacjentów z podejrzeniem choroby przenoszonej drogą powietrzną / kropelkową (zespół grypy, ospa wietrzna, odra);
- czynności, w przypadku których istnieje możliwość generowania rozprysków lub rozprysków krwi lub innych płynów ustrojowych;
- wspierające czynności techniczne i administracyjne.
Maski FFP (Filtering Face Piece)
Maski filtrujące chronią przed wdychanymi pyłami, oparami i mgiełkami cieczy (aerozoli) wdychanych, ale nie przed parą i gazem. System klasyfikacji jest podzielony na trzy klasy FFP, gdzie skrót FFP oznacza „filtering face piece”. Maska filtrująca zakrywa nos i usta i składa się z różnych materiałów filtracyjnych oraz samej maski.
Maska filtra została zaprojektowana w celu ochrony osoby noszącej ją przed bardzo drobnymi aerozolami, które mogą zawierać bardzo małe cząsteczki zakaźne, takie jak wirusy. Respirator idealnie dostosowany do twarzy (fit test) może filtrować aerozole zawierające wirusy generowane przez zarażone osoby, ale w porównaniu z maskami ma tę wadę, że nie jest tolerowany przez długi czas z powodu trudności w oddychaniu przez nie. Respiratory nie są zalecane dla dzieci lub osób z brodami (ze względu na niemożność idealnego dopasowania do konturów twarzy).
Maski filtrujące na twarz FFP1
Maski oddechowe o klasie ochrony FFP1 są odpowiednie do środowiska pracy, w którym nie oczekuje się toksycznych lub fibrynogennych proszków i aerozoli. Filtrują one co najmniej 80% cząstek znajdujących się w powietrzu o wielkości do 0,6 µm i można je stosować, gdy dopuszczalna wartość ekspozycji zawodowej nie zostanie przekroczona ponad 4 razy. NIE są odpowiednie do ochrony przed wirusami i innymi patogenami, w tym przed koronawirusem.
Maski filtrujące na twarz FFP2
Maski oddechowe o klasie ochrony FFP2 są odpowiednie do środowisk pracy, w których wdychane powietrze zawiera substancje szkodliwe dla zdrowia i mogące powodować zmiany genetyczne. Muszą one wychwytywać co najmniej 94% cząstek znajdujących się w powietrzu o wielkości do 0,6 µm i można je wykorzystać, gdy wartość dopuszczalnej ekspozycji zawodowej osiągnie maksymalne stężenie 10-krotnie wyższe. Nadają się do ochrony przed wirusami i innymi patogenami, w tym koronawirusem.
Maski filtrujące na twarz FFP3
Maski oddechowe o klasie ochrony FFP3 zapewniają maksymalną możliwą ochronę przed zanieczyszczeniem powietrza do oddychania. Przy całkowitej stracie 5% maks. stanowią niezbędną ochronę w co najmniej 99% przed cząstkami o wielkości do 0,6 µm, są również w stanie odfiltrować toksyczne, rakotwórcze i radioaktywne cząstki. Te maski oddechowe mogą być stosowane w środowiskach pracy, w których dopuszczalna wartość narażenia zawodowego jest przekroczona do 30-krotności wartości właściwej dla danego sektora. Nadają się do ochrony przed wirusami i innymi patogenami, w tym przed koronawirusem.
Wskazówki do użycia:
- pomoc pacjentom dotkniętym lub podejrzanym o chorobę przenoszoną drogą powietrzną, obróbka próbek biologicznych zawierających bakterie lub wirusy, badania diagnostyczne zwłok z podejrzeniem choroby zakaźnej przenoszonej drogą powietrzną (Creutzfeld Jacob);
- personel medyczny, pomoc techniczna i ich pomocnicy;
- personel firm kontraktowych (np. sprzątanie).
Półmaski (UNI EN 140)
Są to urządzenia wielokrotnego użytku wyposażone w zawór wydechowy, który zakrywają tylko usta, nos i podbródek. Na półmasce znajduje się jeden lub więcej wymiennych filtrów, mających na celu zatrzymanie zanieczyszczeń obecnych w powietrzu. Konstrukcja wykonana jest z elastycznego materiału, aby zapewnić dobre uszczelnienie na twarzy. Nie są obecnie uwzględniani w ochronie pracowników służby zdrowia podczas pandemii Covid-19.
Maski pełne (UNI EN 136)
Są to urządzenia wielokrotnego użytku składające się ze struktury, która pokrywa całą twarz z daszkiem z przezroczystego materiału, wyposażone w zawór wydechowy oraz gwarantują lepsze uszczelnienie półmasek. W urządzeniach tych umieszczane są również wymienne filtry, które zatrzymują zanieczyszczenia obecne w powietrzu. Filtry charakteryzują się specyficznymi kolorami lub kolorowymi paskami dla różnych zanieczyszczeń i białymi dla proszków. Obecnie nie bierze się ich pod uwagę w celu ochrony pracowników służby zdrowia podczas pandemii Covid-19.
Jak zakładać maskę filtrującą na twarz
Założenie maski filtrującej na twarz może wydawać się proste, ale w rzeczywistości konieczne jest przestrzeganie pewnego protokołu działania, aby jej użycie było skuteczne i prawidłowe.
- Umyj ręce wodą z mydłem lub zdezynfekuj je roztworem alkoholowym.
- Przytrzymaj maskę tak, aby mieć zewnętrzną stronę na dłoni i elastyczne paski pod ręką. Jeśli jesteś praworęczny, musisz włożyć palce prawej ręki między samo urządzenie a gumki podtrzymujące, co oznacza w praktyce trzymając maskę na dłoni, częścią zawierającą klips na nos skierowaną do góry, a gumki zwisające poniżej.Maskę należy otworzyć, dopóki nie przybierze kształtu muszli.
- Umieść maskę na brodzie, a następnie na nosie. Pociągnij dolną gumkę na szyję i górną gumkę na czubek głowy. Ciągnąc gumkę, zacznij od środka, a NIE w pobliżu punktu zaczepienia.
- Przyłóż maskę do twarzy, trzymając ją nieruchomo prawą ręką, podczas gdy lewą ręka przenieś gumki za głowę, jedna po drugiej, najpierw górną, a następnie dolną, ustawiając je odpowiednio powyżej i poniżej uszu.
- Umieść maskę na twarzy i uściśnij klips na nosie. Upewnij się, że filtr idealnie przylega do twarzy. Obecność brody i / lub bokobrodów może znacznie zmniejszyć przyczepność i unieważnić jej funkcję ochronną. Klips na nos musi być dopasowany do twoich kształtów obiema rękami, aby uniknąć jego deformacji, a dolna krawędź filtra musi zakrywać nos. Gumki można krzyżować, aby uzyskać większe napięcie.
- Wykonaj test szczelności, który składa się z dwóch etapów:
- po złożeniu dłoni na masce filtrującej operator wykonuje głęboką i szybki oddech. Jeśli filtr jest hermetycznie zamknięty, wdech powinien szybko obniżyć ciśnienie wewnątrz urządzenia, które powinno przylgnąć do twarzy, to znaczy, że powietrze powinno wchodzić tylko przez filtr, a nie z krawędzi. Jeśli coś nie idzie zgodnie z planem, popraw ustawienie maski lub wymień ją;
- zawsze trzymając dłonie na masce, zrób szybko wydech. Jeśli ciśnienie wewnątrz wzrośnie i nie ma wycieków powietrza na krawędziach, maska jest prawidłowo założona.
Po użyciu (jednorazowym):
- zdejmij maskę i wrzuć ją do specjalnego pojemnika na odpady specjalne, postępując zgodnie z procedurami przewidzianymi dla miejsca działania;
- zadbaj o higienę rąk: umyj mydłem / środkiem antyseptycznym lub przetrzyj alkoholem.
Maski filtrujące muszą być osobiste, używane maksymalnie przez jedną zmianę roboczą, a w każdym przypadku należy je natychmiast wymienić, w przypadku uszkodzenia lub wyraźnego zanieczyszczenia.